Początek i koniec historii z morałem

Etyczne podejście do wojny jest złe, człowiek cierpi zawsze, gdy jest wojna. Niezrozumiale są więc zasady i celowość wojen, które od początku istnienia ludzkości przetaczają się po świecie. Jest to paradoksem, bo choć ludzkość wojny potępia, to i tak one ciągle wybuchają.  Czyja to wina, że do władzy co jakiś czas dochodzą kaci, którzy chorą zawiścią, pychą i egoizmem próbują walczyć z innymi. Odmienność boli, podgrzewanie ludzkich zapędów do wyjątkowości usprawiedliwia mordy i zbiorowe egzekucje. Kaci chcą rządzić sami, chcą pozbyć się innych, którzy mogą nie zgodzić się na rząd absolutny. Wiele jest powodów, dla których morduje się cale narody. Kaci potrafią się usprawiedliwić, choć pewnie i tak nie muszą tego robić, bo i tak eksterminują opozycję i tych, którzy mogliby przypomnieć im o sumieniu. Ekspansja terytorialna to też powód do wywołania wojny i mordów. Indianie zostali tak pozbawienie swej ziemi. Zepchnięci do rezerwatów wpisali się w  ?modę? na getta i wydzielone obszary, jakie kiedyś przysługiwały trędowatym. Potem nie trzeba było nikogo trzymać w zamknięciu ? można było się ich po prostu pozbyć. Hitler i Stalin uczynili z wojny maszynki do zabijania i eksterminacji, to oni pokazali, że getta i obozy nie mają już racji bytu. Po co karmić kogoś i trzymać w zamknięciu ? bardziej ekonomicznie jest się pozbyć niewygodnych świadków i jeńców. O eksterminacji na przestrzeni wieków można by pisać i mówić bez końca, konkluzje zawsze są takie same ? to było okrutne i niepotrzebne. Tylko czy ktoś te konkluzje przeczyta, czy ktoś wytrwa do końca historii, żeby przeczytać morał, który zawsze z historii wynika? Jak można zobaczyć i zauważyć na przykładzie Srebrenicy, Auschwitz czy Srebrenicy ? żaden kat nie rozumie i nie czyta historii do samego jej zakończenia.